روشن‌تر است این پسر از ماه صورتش            گردن کشیده ماه خودش هم به رویتش

ماه رجب به مـاه عـرب چـشم دوخـته            معـلول خیـره ست به دقت به عـلـتـش

مــاه تـــمــام اول مــاه رجـب رســیـد            قـد قـامت الصلـوة به قد و به قامـتـش

شـد اولـیـن مـحـمـد بـعـد از پــیــامـبر            آمـد ز دسـت‌هـای عـلـی هـم نـبـوتـش

چون آفتاب، وقت طلوع و غروب خویش            عمری نشسته کوه دو زانو به خدمتش

پلکش دلیل روز و شب است و به این دلیل            باید که کوک کرد زمان را به ساعتش

در آفتاب ظهر، زمین سایه‌اش کم است            خاص است قهر حجّت و عام است رحمتش

از شرق تا به غرب جهان،نه بزرگتر            قـلب من و تو است حـدود حکـومتـش

قارون اگر شود همۀ عمر چون گداست            در محـضر تو هرکه بنازد به ثروتش

این سو پدربزرگ حسن آن طرف حسین            باید که غبطه خورد به شکل سیادتش

بـوده عـلـی اگرچه پـسرخـوانـدۀ نـبی            گـشـتـه مـحـمـد اِبْنِ عـلـی بـا ولادتـش

دائیش قاسم است و رقیه ست عمه‌اش            از این مسیر رفـته به زهـرا شباهـتش

هـمـبـازی رقـیــه و دلــواپـس عــمــو            شد شرح روضه مـدت عـمر امامتـش

در ظاهرش گرفتن مجـلس برای عـلم            در اصل شرح روضه فقط بوده علتش

تا روضـۀ حـسیـن شود زنـده نُـه امام            مسمـوم هم شـوند می‌ارزد به قیـمتـش